orhan veli

1. söğüt ağacı güzeldir.

fakat trenimiz

son istasyona vardığı zaman

ben dere olmayı

söğüt olmaya

tercih ederim.

......

bekliyorum.

öyle bir havada gel ki

vazgeçmek mümkün olmasın.

......

Şimdi evime girsem bile,

Biraz sonra çıkabilirim.

Mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim

Ve mademki sokaklar kimsenin değil.

......

denizlerimiz var güneş içinde.

ağaçlarımız var yaprak içinde.

sabah akşam gider gider geliriz,

denizlerimizle ağaçlarımız arasında,

yokluk içinde.

2. Ağaca bir taş attım

Düşmedi taşım

Düşmedi taşım

Taşımı ağaç yedi

Taşımı isterim

Taşımı isterim

3. melih cevdet anday ve oktay rifat ile birlikte yenilikçi garip akımının kurucusu. 36 yıllık yaşamına çok güzel dizeler sığdırmış benim için yeri apayrı şairlerden.

bu dünyada şiir yazılması için illa sultan Süleyman olmaya, methiyeler düzmeye gerek olmadığını, halkın içinden insanlara yine halkın içinden biriyle anlatmış çok özel bir adam. eğer türk şiirinde bir devrimden söz etmek gerekirse belki de ilk akla gelen isimdir Orhan Veli. ölümünün Ankara'da belediyenin açtığı bir çukura düşüp önce başından yaralanması, ama beyin kanaması geçirdiğinin çok sonra anlaşılması şeklinde oluşu da ayrı trajik tabii. "bedava yaşıyoruz bedava" derken belki tam bunu kastetmişti, ama gerçekten insan hayatının tıpkı bugün gibi o yıllarda da bedava olduğunu kanıtlarcasına bu dünyadan göçüşü söyleyecek fazla da bir şey bırakmıyor hani.

hiçbir şeyden çekmedi dünyada

nasırından çektiği kadar

hatta çirkin yaratıldığından bile

o kadar müteessir değildi

kundurası vurmadığı zamanlarda

anmazdı ama allahın adını

günahkar da sayılmazdı

yazık oldu süleyman efendi'ye

mesele falan değildi öyle,

to be or not to be kendisi için;

bir akşam uyudu;

uyanmayıverdi.

aldılar, götürdüler.

yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.

duyarlarsa öldüğünü alacaklılar

haklarını helal ederler elbet.

alacağına gelince...

alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

tüfeğini depoya koydular,

esvabını başkasına verdiler.

artık ne torbasında ekmek kırıntısı,

ne matarasında dudaklarının izi;

öyle bir rüzgar ki,

kendi gitti,

ismi bile kalmadı yadigar.

yalnız şu beyit kaldı,

kahve ocağında, el yazısıyla:

"ölüm allah'ın emri,

ayrılık olmasaydı"

 müşfik Kenter 'in sesinden dinlemek isteyenler için.

Kendisini otobiyografi tarzındaki bir şiirle ne güzel anlatmış aslında.

Ben Orhan Veli,

Yazık oldu Süleyman Efendiye

Mısra-i meşhurunun mübdii..

Duydum ki merak ediyormuşsunuz,

Hususi hayatımı,

Anlatayım:

Evvela adamım, yani

Sirk hayvanı falan değilim.

Burnum var, kulağım var,

Pek biçimli olmamakla beraber.

Bir evde otururum,

Bir işte çalışırım.

Ne başımda bulut gezdiririm,

Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.

Ne İngiliz kralı kadar

Mütevaziyim,

Ne de Celal Bayar'ın

ahır uşağı gibi aristokrat.

ıspanağı çok severim

Puf böreğine hele

Biterim

Malda mülkte gözüm yoktur.

Vallahi yoktur.

Yayan dolaşırım,

Mütenekkiren seyahat ederim.

Oktay Rifat'la Melih Cevdet'tir

En yakın arkadaşlarım.

Bir de sevgilim vardır pek muteber;

İsmini söyleyemem

Edebiyat tarihçisi bulsun.

Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,

Meşgul olmadığım ehemmiyetsiz

Sadece üdeba arasındadır.

Ne bileyim,

Belki daha bin bir huyum vardır.

Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya?

Onlar da bunlara benzer.

 ben Orhan Veli

4. Her sabah kimsecikler uyanmadan kalkıp gökyüzünü maviye boyayan şair.

5. Bu Sabah işini yapmamış şair. Bu hava ne la

6. Bir sabahattin ali Bir sen. Ne güzel adamlarmışsınız. Her sözcüğün şiirde kullanılabileceğini savunan garip akımı temsilcilerindendir. 'İstanbul'u dinliyorum' ne kadar meşhur olsada ben 'anlatamıyorum' a bayılırdım. 'Aşk resmi geçidi' öldüğünde cebinden çıkan şiiridir. bazı yerleri silinmiştir.

En sevdiğim dize ise

'Biliyorum, lazım değil ama hardal

Allah kimseyi hardaldan etmesin.'

7. 'bilmem ki nasıl anlatsam;

nasıl, nasıl, size derdimi!

bir dert ki yürekler acısı,

bir dert ki düşman başına.

gönül yarası desem...

değil!

ekmek parası desem...

değil!

bir dert ki...

dayanılır şey değil.'

az lafla çok şey anlatan, anlatırken dizelerinin arasında kaybolduğum, kaybolup da kendimi bulduğum şair. bir orhan veli geçti bu dünyadan yeri asla dolmadı, dolmayacak da.

8. İşim gücüm budur benim.

Gökyüzünü boyadım her sabah hepiniz uykudayken..

Uyanır bakarsınız ki mavi

Deniz yırtılır kimi zaman da..

Bilemezsiniz kim diker

Ben dikerim...

Dalga geçerim kimi zaman da

Eee ... O da benim vazifem

Bir baş düşünürüm başımda bir mide düşünürüm midemde, bir ayak düşünürüm ayağımda...

Ne halt edeceğimi bilemem...

Ezberlemişim ya , şu mide ayak kısmını karıştırdiğim oluyor bazen asdghh :d

9. en sevdiğim şairlerden biri.hayata karşı tavrına hayranım gerçekten.bu arada veli sevenler bu videoyu kaçırmamalı : link

10. (bkz: george orwell) gibi ölümünün üstünden yetmiş yıl geçtiği için kitaplarının telif hakkı sessiz sedasız kalkan, benim de (belki hazin yaşam öyküsünden ötürü) çok sevdiğim, basit görünen ancak ustaca yazılmış dizelere imza atan şair. her ne kadar biz onu şair olarak bilsek de düzyazı türünde de eserler vermiş. eserleri yapı kredi yayınları tarafından basılıyordu. everest, doğan kitap, can yayınları, kırmızı kedi , dorlion gibi yayınevleri orhan veli'nin kitaplarını çok uygun fiyatlara basmışlar. çok ön planda olmayan eserleri de yazın dünyasına kazandırıldığı için incelemekte-okumakta fayda var.